Paul De Saegher
Zo moeten gemeenten die een zwemzone willen, geen kleedhokjes, redders en openbare toiletten meer voorzien.
Wel moeten ze de risico's inschatten of verhelpen. Liggen er obstakels op de bodem of de oever? Kunnen mensen makkelijk in en uit het water of zijn er laddertjes nodig langs de kant?
Raadslid de Kind vroeg of er in de gemeente al onderzoek is gedaan naar vijvers en andere waterlopen waar er kan gezwommen worden.
Schepen D’hanis bevestigt dat de gemeente is gestart met een onderzoek naar openbaar zwemwater. “Momenteel bekijken we een viertal locaties die telkens in beheer zijn van Natuurpunt, Polder Land van Waas of het Agentschap Natuur en Bos. Na overleg met Natuurpunt en de boswachter blijkt dat er openheid is.” aldus D’hanis.
Ondanks de versoepelingen blijft het een serieuze uitdaging. Drie locaties zijn afgelegen, met weinig sociale controle tot gevolg. Deze liggen telkens in waardevolle natuurzones. Er is vrees dat de natuur overlast zal ondervinden op drukke dagen.
Niettemin wil de schepen voluntaristisch te werk gaan en bekijkt samen met de vzw Waterland hoe het kan worden georganiseerd.
Het onderzoek naar locaties en de organisatie van zwemdagen kost geld en daarom heeft de gemeente zich aangemeld als LEADER-project, zijnde het Europese subsidieprogramma voor plattelandsontwikkeling.
Uit een eerste reactie blijkt dat men niet afkerig staat tegen een onderzoek naar en organisatie van openbaar zwemwater in onze gemeente. “Men heeft ons gevraagd ons project verder te stofferen en te budgetteren.”
Bijgevolg is de schepen vol verwachting en hoopt dat er volgend jaar op ten minste één locatie een aantal “zalige zwemdagen” zoals dat heet, voor de inwoners kan georganiseerd worden.
